২০০৪ চন মানৰ কথা।
ৰাজস্থানৰ জয়ছালমেৰ চহৰৰ পৰা ১২০ কিল'মিটাৰ দূৰৈত আছে তানোট মন্দিৰ ৷
তানোট মন্দিৰৰ পৰা সাধাৰণ মানুহ পশ্চিমলৈ যোৱাত বাধা আছে। কিন্তু কোম্পানীৰ মানুহক পৰিচয় পত্ৰ দেখুৱলে যাবলৈ দিয়ে। কেইবাটাও তৈল খাদ সীমান্তৰ নিচেই ওচৰত আছে। দুখন দেশ বিভাজিত কৰা সীমান্তৰ বেৰখন দুটামান খাদৰ প্ৰায় গাতে লাগি আছে।
সেই তানোট সীমান্তৰ ওচৰতে আছে বৰ্ডাৰ কথাছবিত দেখুওৱা বিখ্যাত লংগেৱালা। সেই লংগেৱালাৰ যুদ্ধতে পাকিস্তানে মুখ থেকেচা খাইছিল। সেই স্থানত সেই যুদ্ধত ব্যৱহাৰ কৰা টেংক এখন সজাই থোৱা আছে আৰু সৈনিকৰ স্মাৰক এটা নিৰ্মাণ কৰি থোৱা আছে।
সীমান্তলৈ যোৱা বাটটোৰ দুয়োকাষে ভাৰতীয় সেনাৰ বাবে নিৰ্মাণ কৰি থোৱা আছে মাটিৰ তলৰ বাংকাৰ। সেনাৰ পৰা অনুমতি লৈ সেই বাংকাৰ সমূহত সোমাই চোৱাৰ সুবিধা পাইছিলোঁ। ৰাষ্টাৰ দুয়োকাষে মৰুভূমিৰ বালিৰ পাহাৰবোৰৰ আঁৰৰ পৰা যুদ্ধ কৰাৰ ব্যৱস্থা কৰি থোৱা আছে। যুদ্ধৰ সময়ত এই সমগ্ৰ অঞ্চলটো হৈ পৰে যুদ্ধক্ষেত্ৰ।
সীমান্তত ভাৰতীয় সেনাৰ কেইবাটাও পোষ্ট আছে। এবাৰ চাই আহোঁ বুলি 'শক্তি' নামৰ পোষ্টটোৰ ওচৰ পাইছিলোঁ। সেনাৰ মানুহে আমাৰ গাড়ীখন হুইছেল মাৰি দূৰতে ৰাখিবলৈ সংকেত দিছিল। কেইবাজনো সশস্ত্ৰ সৈনিক বন্দুক টোৱাই আগবাঢ়ি আহিছিল। সেই অঞ্চলত সাধাৰণ মানুহৰ আহ যাহ নিষিদ্ধ। আমি সেই নিয়ম ভংগ কৰিছিলোঁ।
কোম্পানীৰ পৰিচয় পত্ৰ চাই তেওঁলোকে সন্তুষ্ট হৈছিল। আমি পোষ্টটোৰ ভিতৰত সোমাবলৈ অনুমতি পাইছিলোঁ। এটা দুৰ্গৰ দৰে সুৰক্ষিত পোষ্টটোৰ ওপৰত ভাৰতৰ পতাকা উৰি আছিল। সেনাৰ জোৱান সকলে আমাক অভিবাদন জনাইছিল। বহুদিনৰ মূৰত সাধাৰণ মানুহ দেখি তেওঁলোকে ভাল পাইছিল।
ওখ নিৰীক্ষণ টাৱাৰটোত সাধাৰণতে উঠিবলৈ নিদিয়ে। কিন্তু আমি পাকিস্তানৰ পোষ্ট চাব বিচৰাত অলপ সময়ৰ বাবে উঠিবলৈ অনুমতি পাইছিলোঁ। ওপৰত থকা সৈনিকজনে দুৰবীণ যোগে আমাক চাবলৈ দিছিল। দেখিছিলোঁ সীমান্তৰ সিপাৰে থকা পাকিস্তানত পোষ্ট আৰু তাত উৰি থকা সেউজীয়া পাকিস্তানৰ পতাকা। ভাবিছিলোঁ, আমি তেওঁলোকক চাই থকাৰ দৰে তেওঁলোকেও হয়তো আমাক চাই আছে।
সেনাৰ জোৱানজনে কৈছিল, পাকিস্তানী সেনাক সদায় নজৰত ৰাখিব লাগে। তেওঁলোকে প্ৰায়েই কিবা নহয় কিবা হৰকত কৰি থাকে। কেতিয়াবা অপ্ৰৰোচিত ভাৱে গুলীয়াগুলি কৰে। কেতিয়াবা অকাৰণত সৈনিকৰ কুচ কাৱাজ কৰে। তেওঁলোকৰ উদ্দেশ্য বুজি প্ৰয়োজনমতে সেনাক সাৱধান কৰি দিয়াটো নিৰীক্ষণ টাৱাৰত কৰ্তব্য কৰি থকা জোৱানজনৰ কাম।
সেনা বাহিনীৰ জোৱান কেইজনমানৰ লগত কথা পাতিছিলোঁ। তেওঁলোকে কৈছিল, পাকিস্তানে কেতিয়াবা অপ্ৰৰোচিত ভাৱে অলপ অচৰপ হৰকত কৰিলেও ভাৰতীয় সেনাই বিশেষ কৰিব নোৱাৰে। কাৰণ উভতি আক্ৰমণ কৰিবলৈ অনুমতি ল’ব লাগে। তেওঁলোকৰ মতে যুদ্ধ হ’লে পাকিস্তানে তিস্থিবই নোৱাৰিব। কিন্তু ভাৰতে কেতিয়াও প্ৰথমে আক্ৰমণ নকৰাৰ আদৰ্শত অটল থকাৰ বাবে পাকিস্তানে সুবিধা লৈ থাকে।
কিন্তু এতিয়া হয়তো পাকিস্তানে আৰু বেছি সুবিধা লৈ থাকিব নোৱাৰিব। পাকিস্তানৰ হৰকত সহ্য কৰি থকাৰ সলনি ভাৰতে পকিস্তান অধিকৃত কাশ্মীৰত আক্ৰমণ কৰি ৰণনীতিৰ পৰিৱৰ্তন কৰিছে। এই পৰিৱৰ্তনে দেশবাসীৰ লগতে সেনা সকলৰ মনোবলো হয়তো বৃদ্ধি কৰিছে।
এই অভিযান সফল কৰি তোলা প্ৰতিজন সেনা জোৱানলৈ প্ৰনাম কৰিছোঁ।
